Aangename stranden en terrassen, een ommuurde oude stad, kerkjes en een acropolis, cruises langs de kust en naar het sponzeneiland Symi, een aquarium met dieren die hier in het water leven, het lagere tempo dat bij de hoge temperatuur hoort – Rhodos is een Grieks eiland zoals een Grieks eiland hoort te zijn.
We branden ‘s morgens vroeg al ons bed uit. Maar goed, niet klagen, we komen hier ten slotte onder andere voor het mooie weer. Het wordt vandaag ongeveer 37 graden Celsius (in de schaduw) volgens de weersvoorspellingen.
De reis van gisteren is ons niet in de koude kleren gaan zitten en we besluiten het dan ook voor de rest van de dag rustig aan te doen. We nemen een duik in het zwembad bij het appartementencomplex. De rest van de middag brengen we door aan de rand van het zwembad.
Tegen het einde van de middag verlaten we het zwembad en lopen richting strand. Het is een behoorlijk eind lopen en we veranderen onderweg dan ook spontaan van gedachte, vanwege de hitte, en gaan terug naar het appartement.
Weer terug in het complex zijn we helemaal bezweet en we nemen onze toevlucht weer tot het zwembad. We moeten erg aan de warmte wennen. Het tempo dat we meegenomen hebben uit Nederland moeten we aanpassen aan het langzamere tempo van Griekenland. Anders is het hier niet vol te houden.
Vanmorgen gaan we op weg naar Rhodos-stad. We nemen de bus vanaf de hoofdstraat en dat is een avontuur op zich. Het verkeer op Rhodos is een regelrechte ramp. Na deze rit staat autohuur dan ook niet echt meer op ons verlanglijstje voor deze vakantie.
We lopen door Rhodos en bezichtigen de ‘vuurtoren’ van Rhodos. Het is een groot rond gebouw, dat op het moment gerestaureerd wordt. Op de pier staan ook drie oude windmolens. Vanaf de pier heb je uitzicht over het oude gedeelte van Rhodos dat nog helemaal omsloten is door de stadsmuur.
We lopen richting het oude stadsdeel en gaan daar door een poort naar binnen. De straat in dit gedeelte bestaat uit allemaal kleine, rechtopstaande steentjes.
Verder heeft ook in dit gedeelte van Rhodos het toerisme de overhand, wat wij bijzonder jammer vinden. In de oude gebouwen zijn vreselijk veel souvenir- en kledingwinkels gevestigd, die allemaal ongeveer dezelfde producten verkopen.
Natuurlijk zijn er ook veel dingen bewaard gebleven uit die oude tijd die men bezichtigen kan. We beklimmen een oude kerktoren in de oude stad van Rhodos en hebben vanaf daar uitzicht over de stad en de zee.
Even verder lopen we langs het Grootmeesterspaleis. Via een brug over, vermoedelijk, de vroegere gracht rond de stad, verlaten we de oude stad en komen we weer in het nieuwe gedeelte. Hier raken we de weg kwijt. We dwalen wat door een gedeelte van Rhodos-stad en eigenlijk is het best leuk om te zien hoe de Griek in dit niet-toeristische deel van Rhodos-stad leeft.
Even later vinden we de juiste weg weer en komen we terug op de hoofdstraat. We gaan zitten op een terrasje aan de Mandraki-haven.
Het is jammer dat de hoofdstraat nog tussen het terras en het water langs loopt, daardoor ademen we veel uitlaatgassen in. We blijven dan ook niet lang zitten. Er valt nog veel meer te zien in Rhodos-stad, maar aangezien het alweer aardig warm wordt gaan we terug naar Ixia.
Er zijn nog een paar plaatsjes vrij bij het zwembad en we gaan lekker in de schaduw liggen. Door de föhnwind die op dit gedeelte van Rhodos waait, is het hier redelijk goed uit te houden.
Vandaag maken we een cruise langs de oostkust van Rhodos. Aan boord zoeken we een plekje in de zon op het bovendek. Als de boot wegvaart, merken we direct dat er een lekker briesje waait. We varen de haven uit en we hebben een heel mooi uitzicht op Rhodos-stad.
Eenmaal uit de haven varen we langs de kustlijn. Het water is helder en schitterend blauw. Het aangezicht van het eiland Rhodos is erg dor. We zien dat het landschap in dit seizoen sterk beïnvloed wordt door de erg hoge temperaturen en het tekort aan regen.
De boot gaat voor anker in de Anthony Quinn baai. Deze baai is vernoemd naar de acteur Anthony Quinn, die hier ooit een van zijn films opnam.
Hier kunnen we even een duik in het zoute water nemen. Naar onze mening is de stop te kort, want al snel gaat de hoorn van de boot. Een teken om weer aan boord te gaan. De boot vaart verder naar Stegna. Hier gaat hij opnieuw voor anker en worden alle passagiers met kleine bootjes aan land gebracht. Dit duurt wel even aangezien er ongeveer 200 mensen aan boord zijn.
Aan land staat een barbecue voor ons klaar. We maken een paar spiesjes klaar in een verzengende hitte. Het is aan deze kant van het eiland ongeveer 6 graden warmer dan aan de kant van Ixia en er waait bijna geen wind.
Het zweet druipt van onze hoofden af terwijl we bij een hete barbecue staan. Wie heeft dit verzonnen? We gaan snel naar zee voor een duik. Op de boot hebben we snorkels geleend en we gaan dus op zoek naar leven onder water. Vanuit Nederland hebben we een onderwatercamera meegenomen en we maken wat foto’s van erg mooi gekleurde visjes en andere flora en fauna.
Op het heetst van de dag varen we terug naar Rhodos-stad. Onderweg gaan we nog een keer voor anker bij Tsambika-beach. Men zegt dat dit het mooiste strand is van Rhodos, maar we zijn te ver uit de kust om dat daadwerkelijk te constateren. We duiken nog even het water van de Middellandse Zee in.
We zijn gisteren redelijk verkleurd en helaas zijn sommige delen van ons lichaam rood geworden in plaats van bruin. Oppassen dus vandaag. We lopen, na het ontbijt, richting het strand van Ixia. Hier waren we tijdens ons verblijf op Rhodos nog niet geweest.
Het strand van Ixia ligt aan de Egeïsche zee en is zeker geen zandstrand. Grote kiezels liggen er op dit strand en de wind waait er erg hard. Dat is wel lekker, anders zou het hier erg warm zijn.
We liggen in schaduw onder de parasol en het is hier heerlijk. De zee is niet echt rustig en telkens als we gaan zwemmen krijgen we zout water binnen. We proberen nog een paar keer te snorkelen, maar omdat de zee zo wild is, is het water erg troebel en valt er niets te zien helaas.
De zee heeft een schitterende kleur. Aan het strand is hij lichtgroen, wat steeds donkerder wordt en overgaat in strak-blauw. Net uit de kust ligt een oud vissersbootje. In de verte kun je zelfs Turkije zien.
‘s Avonds nemen we de bus naar Rhodos-stad. Daar lopen we naar de oude stad waar allerlei restaurantjes zitten. We worden door verschillende mensen aangesproken over de kwaliteit van hun keuken en hun gezellige restaurants. We moeten er als echte Nederlanders smakelijk om lachen.
Uiteindelijk komen we terecht bij een restaurantje met een klein tuintje. Het is een beetje een raar restaurant en achteraf gezien hadden we beter ergens anders naar toe kunnen gaan, want het eten valt tegen.
Daarna lopen we door wat oude steegjes van de oude stad en komen uit bij een gezellig cafeetje. Hier nemen we een grote viskom met een cocktail. Ze kleden het allemaal erg mooi aan en de ‘Sex on the Beach’ is heerlijk. Tegen 1.00 uur sterft de oude stad een beetje uit en we gaan op zoek naar meer vertier wat we in Rhodos-stad niet echt vinden (we zoeken op de verkeerde plek waarschijnlijk).
We vragen een taxichauffeur om ons naar een bar in Ixia te brengen. Hij brengt ons helemaal naar Ialyssos, naar een discotheek. We besluiten toch de taxi maar uit te stappen en te kijken of er nog ergens een barretje open is.
Het is eigenlijk nergens gezellig meer en we willen niet naar een discotheek. We nemen een taxi terug naar ons appartementencomplex, waar we nog een aantal uurtjes in de bar vertoeven.
Het koelt vannacht meer af dan andere nachten. Eindelijk weer eens normaal slapen. Tegen de middag gaan we naar Tassos-beach. Volgens de reisgidsen ligt hier een heel mooie baai met mogelijkheden om te snorkelen.
We rijden door de bergen, een woest landschap, naar Tassos. We komen door gebieden die je liever niet wilt zien als toerist. De taxi-chauffeur rijdt ons onder andere langs een vuilnisbelt, die gigantisch stinkt.
Tassos-beach is een mooi zandstrand (met heel kleine kiezeltjes) met ligstoelen en parasols, afgewisseld met rotspartijen.
We snorkelen en liggen hier de hele middag op het strand. Het leven onder water is hier echt bijzonder. De vissen hebben schitterend mooie kleuren.
Tussen de rotspartijen zien we ook nog ander leven. Helaas zien we geen inktvissen, die hier, volgens de gidsen, veel voor moeten komen.
Het loopt tegen de avond als we teruglopen naar de hoofdstraat die ongeveer 100 meter achter het strand langs loopt. Hier merk je echter helemaal niets van omdat het strand door een rotswand afgescheiden wordt van de weg en het strand veel lager ligt dan de weg.
Vandaag maken we een excursie naar Symi, een sponzeneiland net ten noorden van Rhodos. Vroeger doken mensen hier met veel risico’s naar sponzen die wel op 30 meter diepte liggen. Doordat in Frankrijk in de 18e eeuw het baden werd ontdekt, werd dit een gouden handel.
Na de intrede van de synthetische spons nam de handel in echte sponzen drastisch af. Het is nu vooral een eiland dat leeft van de geschiedenis en van de toeristen. Men duikt er voor de toeristen nog naar sponzen, maar dan op een veel veiliger manier.
We varen met een catamaran naar Symi. Op de heenweg varen we tegen de wind en tegen de golven in, wat de boot flink doet deinen. Arjan voelt z’n maag en wordt flink beroerd. Een heleboel mensen moeten daadwerkelijk overgeven. Ikzelf heb gelukkig nergens last van.
Na ongeveer anderhalf uur varen komen we aan in het dorpje Panormitis. Hier staan eigenlijk alleen een kerkje en een klooster. Het eiland Symi is klein met weinig inwoners, maar op bepaalde kerkelijke feestdagen komen veel Grieken van het vasteland of van andere Griekse eilanden naar Symi. Zij huren hier dan in het klooster een kamer en verblijven hier een paar dagen en bezoeken veelvuldig het kleine kerkje.
We gaan van de boot en lopen de pier af. Halverwege de pier word ik geprikt door een boze wesp. We lopen met de gids naar het kerkje en we zien het kitscherige interieur.
Veel mensen die fysieke problemen hebben bezoeken het kerkje. In een winkeltje naast het kerkje kun je een stukje goud kopen in de vorm van bijvoorbeeld een arm of een been. Deze kun je in het kerkje ophangen bij een afbeelding van Maria en de mythe is dat de aandoening dan zal genezen. We vinden het allemaal best interessant, maar de wespensteek houdt me meer bezig. Als dat maar goed gaat.
We gaan terug naar de boot en varen naar het dorpje Symi. Het is ongeveer 45 minuten varen. De huizen zijn tegen de bergwand aan gebouwd en hebben allemaal verschillende kleuren. We gaan de boot af en zoeken een restaurantje op voor een kleine lunch.
Daarna lopen we verder het dorpje in. We maken heel wat foto’s want er zijn veel pittoreske huisjes en mooie plekjes. We hebben drie uur de tijd om rond te lopen, sponzen of souvenirs te kopen of te zwemmen. We nemen honingzeep als cadeautje mee voor de thuisblijvers samen met een paar sponzen.
Vanmorgen nemen we de bus naar Rhodos-stad. We hadden laatst in de oude stad van Rhodos een paar mooie handdoeken zien hangen en die willen we nu even gaan halen. We vinden er vingerhoedjes voor de verzameling van een familielid. Vingerhoedjes zijn hier op Rhodos nog geen ‘normaal toeristengoed’ hebben we het idee.
We lopen langs de haven naar het Aquarium op het meest noordelijke puntje van Rhodos. Hier hebben ze allerlei soorten vissen, krabben, waterslangen, schildpadden, inktvissen etc. De dieren die je hier kunt zien zijn allemaal te vinden in de wateren rondom Rhodos.
In een bijgebouw staan allemaal dieren die ooit aangespoeld zijn op het strand van Rhodos.
Vandaag zijn we in het Waterpark in Faliraki. Hier heb je veel verschillende glijbanen. Hoge en stijle glijbanen voor de echte durfal, lage glijbanen voor de kleinere kinderen, glijbanen met veel rondjes en glijbanen waar je met meer personen in een rubberband van af kunt. We bergen de video-camera op in een kluisje en gaan met zijn tweeën in banden van de glijbanen en ook alleen van misselijk makend leuke glijbanen.
De volgende dag maken we een excursie naar Lindos, een van de grootste trekpleisters van Rhodos. Vanaf de parkeerplaats lopen we iets bergafwaarts naar het centrum van het dorpje Lindos.
Vanaf hier kunnen we te voet naar de Acropolis of op de rug van een ezel naar boven. We zien mensen hier gebruik van maken, maar als je beseft dat het hier om 9.00 uur ‘s morgens al heet is, ongeveer 35 graden Celsius, vinden wij dit zeer dieronvriendelijk.
We lopen dus naar de Acropolis. We lopen door smalle steegjes en moeten daarna een honderdtal traptreden op. Dat is geen probleem, ondanks een zere knie die ik gisteren in het waterpark opgelopen heb. We hebben vanaf de Acropolis een schitterend uitzicht. De berg met de burcht van Lindos geeft een impressie van de geschiedenis van het eiland. Van verschillende tijdperken zijn hier resten te vinden.
Het enige grote nadeel is echter dat het toerisme hier, ook om 9.30 uur ‘s morgens al, erg massaal is. Van april tot en met oktober is het hier gigantisch druk en kan het de stromen toeristen nauwelijks aan. Overal waar je kijkt zie je groepen toeristen en volgens de gids zal het later op de dag nog veel drukker zijn. We lopen terug naar Lindos. Het dorpje is heel mooi met veel smalle steegjes. Al deze huizen staan onder monumentenzorg.
We gaan met de bus verder naar de zeven bronnen bij Kallithéa. Hier zijn zeven waterbronnen met water dat je zo kunt drinken. Het smaakt goed. Er is een tunnel gemaakt om water van de ene kant naar de andere kant van de berg te krijgen om daarmee het land te irrigeren. De tunnel is 186 meter lang. Je kunt er doorheen lopen, maar het is heel nauw en erg donker. Arjan is er doorheen gelopen, maar het was er erg krap en benauwd geweest. Geen aanrader dus als je claustrofobisch bent.
Vandaag gaan we op eigen gelegenheid naar de vlindervallei (Petaloudes). Vroeger fladderden er in juli en augustus honderdduizenden vlinders (petaloudes in het Grieks) in het dal rond. De aantrekkingskracht voor deze vlinders is waarschijnlijk de geur van de amberbomen in dit gebied.
De vlinders die hier vliegen zijn allemaal van het zelfde soort: de oranje-zwarte Spaanse vlag (Panaxia quadripunctaria). Deze vlindersoort was een aantal jaren geleden bijna verdwenen uit het dal. Waarschijnlijk hadden busladingen vol met klappende en roepende toeristen de vlinders verjaagd.
De vlinders zijn nu echter massaal terug gekomen en het gebied wordt nu bewaakt door gidsen en parkwachten die de toeristen tot rustig gedrag manen.
Wij vinden het een schitterend park. We lopen een heleboel trappen op naar boven en dat is nog niet echt een pretje met dit klamme, warme weer. Het is bewolkt en benauwd weer. We zien onderweg ook veel zoetwaterkrabben die hier in en rond het water bij de watervallen leven.
Vandaag nog wat souvenirs gekocht in Rhodos-stad, waaronder ook 3 flessen Vyki voor het thuisfront. Vyki is een soort sterke drank die op alleen Rhodos gemaakt wordt en ook alleen op Rhodos te krijgen is.
Voor de rest hebben we op onze laatste dag hier zeer weinig gedaan. We hebben genoten van onze vakantie hier op Rhodos die helaas alweer voorbij is.