Voor de vierde keer reizen we af naar Zuidelijk Afrika. Vorig jaar konden we niet overal komen wegens een wat mindere 4×4 die het niet redde in los zand. Dit keer huren we in Johannesburg een Defender: prijzig maar hiermee moet alles lukken.

In Johannesburg worden we ook opgewacht door de vrienden die we leerden kennen tijdens onze vakantie van vorig jaar. Ze zullen ons op een deel van de rondreis vergezellen.

Onderweg naar Pietersburg (Polokwane) zien we een berg vol met witte kruisen. Ze markeren de graven van witte boeren die de afgelopen tijd vermoord zijn. We laden de auto’s in Pietersburg vol met voedsel, water, hout, etc.

De volgende dag gaan we direct op weg naar Botswana. De grens over bij Ponts Drift rijden we direct door Tuli Game Reserve. We zien al snel olifanten die een modderbad nemen, een giraffe met jong, springbokjes en een kudu (een groot soort antilope).

Onderweg zijn er veel wervelwinden, erg bijzonder om te zien hoe ze komen en weer verdwijnen.

Overnachten doen we in Selibe Phikwe, een mijnbouwstadje in het noordoosten van Botswana. De volgende dag weer een stuk rijden, we schieten aardig op.

De omgeving van Leroo La Tau, aan de rand van het Makgadikgadi Pans National Park, is geweldig. De campsite in Xwaraga, net buiten het park aan de Boteti-rivier, is erg zanderig. Het is een wonder dat Braam de campsite bereikt heeft. Net ervoor zat hij vast. We trekken hem met de Defender uit het zand.

We hebben een grandioze plek, zeer weids en met genoeg bomen als beschutting tegen de zon. We kunnen zo naar beneden de rivierbedding in lopen. Zebra’s die daar aan het drinken zijn horen of ruiken ons en zijn meteen weg. Ook zijn er twee olifanten die wat drinken.

Beetje dom om hier te voet rond te lopen blijkt achteraf, want ‘s nachts horen we leeuwen.

Op weg naar Moremi Game Reserve, in het oosten van de Okavango Delta, zit Braam muurvast (wel difflock maar geen 4×4). Natuurlijk trekken we hem er weer uit. We moeten Braam er in totaal drie keer uittrekken, één keer zelfs met de lier.

Om 17.00 arriveren we in Xakanaka in Moremi. Gezellig vuurtje maken onder het genot van vogelgeluiden. Bij de toiletten zien we een olifantenstier van de bomen smikkelen. Braam en ik lopen ernaar toe en staan 7 meter van hem vandaan. Hij is erg relaxed en gaat lekker door met eten.

Vervolgens loopt hij rustig naar de volgende boom en stoort zich niet aan ons.’s Nachts sloopt een hyena de vuilniszak en maakt veel herrie.

Aangezien we vorig jaar in deze omgeving meer wild gezien hebben dan we hier nu zien gaan we de volgende dag naar North Camp in Moremi. Onderweg zien we impala’s, elanden, een grote groep olifanten die een modderbad nemen, een krokodil, gemsbok en kudu.

Op North Camp staan we weer aan het water van de Okavango Delta. Iets verderop zijn de bokjes aan het grazen tussen het riet. De dierentuin voor de deur dus.

Na het avondeten zien we twee nijlpaarden de camping op rennen. We gaan maar snel slapen, veilig bovenop het dak van de auto. ‘s Nachts horen we geluiden van hyena’s en olifanten.

‘s Ochtends zijn er veel impala’s in het riet voor onze neus en natuurlijk zijn de bloody monkeys er ook weer. Deze keer stelen ze de chips. Voordat we tijd kwijt zijn aan douchen gaan we eerst op safari, want vroeg in de ochtend zie je het meeste wild.

Dit keer spotten we erg veel olifanten met baby’s en nijlpaarden met peuters. Stef ziet in een ogenblik een leeuwin die gaat liggen. Als we teruggaan en dichterbij komen blijken het 5 leeuwinnen met 4 welpjes.

We blijven er lang bij staan kijken. Ze verhuizen van de struiken naar de schaduw van een boom en bekijken ons nauwelijks, behalve één leeuwin die ons constant in de gaten houdt vanwege de welpen

Verderop zien we nog giraffen, waterbokken en warthogs (wrattenzwijnen) met baby’s.

Bij terugkomst op de campsite hebben de apen de auto van Braam opengemaakt, ze hebben cup-a-soup, kruiden, borden, thee etc, buitgemaakt.

‘s Middags zien we de groep leeuwinnen weer op een andere plek. Ze drinken bij een sloot en de kleintjes spelen wat.

Ook zien we weer veel olifanten tijdens deze rondrit. Op de terugweg naar de campsite zien we langs het water twee leeuwen die liggen te luieren in de avondzon.

Wanneer we terug zijn op de campsite hebben de babboons (een soort grote chimpansees) de koelbox onder de auto weggetrokken, die toch erg vast geklemd stond. Ze hebben kaas en jus buitgemaakt.

‘s Nachts horen we de hyena’s de kipresten uit het kampvuur halen. Ook horen we nijlpaarden en leeuwen.

Na een vroeg ontwaken gaan we op weg naar Savuti, een drooggevallen kanaal dat tussen Chobe National Park (waar het een onderdeel van is) en de Okavango Delta ligt en tegenwoordig een stuk open grasland is. Onze vrienden keren terug naar huis, waar wij ze over 3 weken weer ontmoeten.

Van diverse gidsen en andere mensen horen we dat er in Savuti teveel leeuwen zijn die olifanten doden. In de namiddag gaan we direct na aankomst in Savuti door naar de waterhole (drinkplaats). We blijven er van 4 tot 7 uur staan. Er zijn leeuwen maar ook olifanten. Er komen steeds meer leeuwen, de olifanten wisselen elkaar af. De een vertrekt en anderen komen om te drinken. De olifanten jagen regelmatig de leeuwen weg maar die blijven wel in de buurt.

De leeuwen, inmiddels 27 stuks, wachten rustig af tot er 1 olifant overblijft. Er staan inmiddels ook 3 auto’s met filmcrews. Wij moeten terug naar de campsite omdat de gate anders sluit.

Om 6.00 uur de volgende morgen gaan we weer terug naar de Savuti waterhole. Alle leeuwen liggen te peuzelen van wat er over is van een olifant.

Een ander olifantenkarkas ligt iets verderop, daar zijn de vogels al van aan het eten. Eén leeuw probeert op een leeuwin te klimmen maar zijn lust is afgenomen door zijn volle buik.

Een jakhals probeert ook een graantje mee te pikken maar die kans krijgt ie niet. De leeuwen proberen allemaal, zeer langzaam lopend, een schaduwplek te vinden om uit te buiken.

We horen dat er verderop een dood luipaard ligt. En inderdaad dood maar onaangeroerd. Zelfs de vogels eten er niet van. We horen later van deskundigen dat predators elkaar niet eten, of dit waar is weet ik niet.

We gaan op weg naar Kasane om te tanken, helaas is er geen stroom dus werken de pompen niet. Ook de winkels zijn hierdoor gesloten. Dit komt hier regelmatig voor omdat de stroom uit Zambia moet komen en daar is geen olie. We hebben nog 2 jerrycans, we houden het wel uit tot morgen.

De volgende dag is er weer stroom en kunnen we tanken. Maar het plan om Zambia te bezoeken valt af omdat daar geen diesel en benzine is. Voor het bezoeken van een natuurpark hebben we dan niet genoeg voorraad om terug te keren dus dat risico nemen we niet.

Door Chobe Nature Reserve gaan we via de Ngoma Bridge de grens over naar Namibië. We zien onderweg sabelantilopen en olifanten. Dan via Katima naar Mudumu National Park.

Nakatwa, dat aan de Kwando-rivier ligt, heeft 3 campsites maar de achterste is de mooiste volgens de mevrouw bij de ingang. Het wordt weer door het zand ploeteren langs het water waar olifanten zich badderen. Het zand wordt ‘s middags het rulst dus is het een zware klus om er doorheen te komen, zelfs met de Defender.

De campsite is onwaarschijnlijk. Helemaal niemand, niks, niets. Alleen de weidse natuur om ons heen. We staan aan het water waar we heel ver kunnen kijken. De wc is een gat in de grond met een paar planken er omheen. Er zijn waar je ook kijkt olifanten, wrattenzwijnen, thomsongazellen, springbokjes enz.

Als Stef hout gaat sprokkelen staat ineens er een olifant vlakbij hem… rustig blijven staan en de olifant vervolgt rustig zijn weg. Hij moest alleen even kijken wat voor rare snuiter dit nu weer was.

Een nijlpaard in het water houdt ons in de gaten en blijft maar rondzwemmen. Er is vlakbij een oploopstukje waar hij het water uit kan. Ik ben bang dat hij bij ons aan land komt en ga op de auto zitten. Als deze dieren eenmaal lopen denderen ze je zo omver.

We gaan door naar Mahango Game Reserve bij de westelijke toegang van de Caprivi bij Divundu. Onderweg zien we zebra’s, impala’s (ze blijven mooi) en wrattenzwijnen. In Mahango zien we een paar struisvogels met veel baby’s, we tellen 17 stuks. Erg grappig om te zien hoe ze allemaal achter elkaar aanlopen.

Vlak voor Divundu een police stop: geen gordel om dus betalen. Ik probeer mijn liefste glimlach en andere trucs maar dat alles loopt op niks uit, we moeten gewoon betalen. De politieagenten zijn wel erg aardig, maar toch…

Dan verder naar Ngepi Camp, dat in de Caprivi-strook aan de Okavango-rivier ligt, in alweer zo’n mooie omgeving. We hebben weer een superplek aan het water maar die is hoog genoeg om de nijlpaarden op afstand te houden.

Ngepi Camp lijkt meer een echte camping met afgebakende stukken, maar wel erg groen en ruim, heel verzorgd met perken en gras en bomen. De douches en toiletten zijn in al hun eenvoud en in de open lucht toch op hun manier luxe.

Na een rustige ochtend gaan we Mahango Park weer in en zien er roanantilopen, sabelantilopen, nijlpaarden, zebra’s, krokodillen en kudu’s, vooral de mannetjes zijn erg mooi met hun geweien.

De volgende ochtend zijn veel mensen vertrokken en wij houden maar eens een rustdagje. Beetje lezen, rusten, wasje doen, auto reorganiseren, etc.

Stef heeft de hele nacht tromgeroffel gehoord, als ik wakker wordt hoor ik het ook: trommels en geschreeuw. Het blijkt een drumhealing te zijn, iemand is ernstig ziek. Volgens mij kan je beter een dokter roepen.

‘s Ochtends gaan we even Buffalo Park in – we komen er toch langs – en wat denk je: buffels, sabelantilopen, kudu’s, nijlpaarden en olifanten. Vervolgens bij Mohembo de grens over naar Botswana.

Aangekomen bij Guma Lodge, gelegen aan een grote lagune in de Okavango Delta, kan Shane zich ons nog herinneren van vorig jaar. We konden toen niet goed door het zand komen maar nu gaat dat uitstekend. Ze zijn bezig om de campsite te upgraden, het was al prettig vertoeven maar nu komt er een restaurant bij.

De volgende dag reizen we verder zuidelijk, terug naar Leroo la Tau dat we op de heenweg ook al bezochten. Onderweg natuurlijk geitjes, koeien, paarden en ezels die vaak vastgebonden zitten aan een boom.

Eerst gaan we in Maun inkopen doen en vervolgens komen we weer aan op Xwaranga Camp. Deze keer staan we iets verder van de bedding van de Boteti-rivier, maar het is een zeer ruime plek.

Overal ligt olifantenpoep. Stef gaat weer hout verzamelen voor de kip en plots loopt er een olifant achter hem. Ook deze loopt rustig door naar de rivierbedding waar hij tenslotte naar op weg was. ‘s Nachts klinkt leeuwengebrul uit de rivierbedding.

‘s Ochtends vroeg op naar de rivierbedding, lopend. Een dode zebra en een groep gnoe’s die ik eerst aanzie voor leeuwen.

We gaan door naar de steden Serowe en Palapye. Onderweg het Khama Rhino Sanctuary in waar de laatste 28 neushoorns van Botswana moeten zijn. Geen een gezien, alleen wat steenbokkies, ook leuk.

In Palapye besluiten we weer naar Itumela camp te gaan, dat is vorig jaar goed bevallen. Ook hier is er uitbreiding: een echte keuken met keuzemenu’s.

Na een rustig dagje gaan we op weg naar Pilanesberg Nationaal Park in Zuid-Afrika. De apen komen er al weer aan om te snaaien. Het gebied is een overblijfsel van vulkanische uitbarstingen en bestaat uit bergcirkels waarvan de Pilanesberg de hoogste top is. Het Mankwe-meer ligt midden in de krater.

In Pilanusberg is van alles te zien. Het park was eens boerenland maar is sinds 1979 teruggebracht in zijn oorspronkelijke staat. Uit diverse gebieden werd wild overgebracht naar het nieuwe park.

Je kunt hier dagen rondrijden en iedere keer weer wat anders zien. Zebra’s en steenbokjes, impala’s, wrattenzwijnen, neushoorn met baby, waterbokken, olifanten, giraffen, gnoe’s, kudu’s, hartebeesten, een baby-impala verscholen tussen het riet en zelfs luipaarden.

Na een paar dagen Pilanusberg gaan we noordelijk naar Borakalalo National Park. Dit is werkelijk een paradijs, weer geen mensen, plekje aan het water van de Moretele-rivier, ruim uitzicht, dieren om je heen. ‘s Nachts ziet Stef neushoorns rond de auto. Ik slaap gewoon door.

De volgende dag ziet Stef buffels aan de overkant van het water, dus gaan we maar eens op onderzoek uit. We zien er neushoorns, giraffen, struisvogels, gnoes, kudu’s en waterbokken.

Terug bij de auto hebben de apen een pakje sigaretten opgegeten, alleen het omhulsel ligt er nog. ‘s Avonds genieten we van het kampvuur en de stilte.

De volgende ochtend kijken we nog even rond en zien een klipspringer, kudu’s, waterbokken en een baby-kudu. Dan gaan we op weg naar Polokwane waar onze vrienden wonen. Nog een lekkere relaxte week en dan voldaan van een geweldige Afrika-vakantie terug naar huis.