Vanaf de camping in Victoria Falls in Zimbabwe staan we al snel aan de grens en krijgen we een nieuwe stempel in ons paspoort. Dan naar de Botswaanse grens. Daar moeten we in verband met mogelijke mond- en klauwzeer allemaal door een bak met ontsmettingsmiddel.

We hoeven maar een klein stukje voor we in Kasane zijn, waar we kamperen bij de Chobe Safari Lodge. De camping is erg stoffig, maar mooi gelegen met uitzicht op de Chobe rivier en het Chobe park. We zien al olifanten staan.

We maken die avond al een safari. Met een open jeep gaan we op pad. We blijken niet het park in te gaan. Langs de weg zien we al gauw twee keer een jakhals en vervolgens een genetkat. Dan gaan we van de weg af over zandpaden. We zien een Afrikaanse kangaroehaas. Zelfs onze reisleidster Emmy wist niet dat die bestond.

Dan horen de gidsen een groepje olifanten en duiken we van het zandpad af rechts de bush in. Over struiken rijden we recht naar de olifanten toe. Dan staan we midden tussen de olifanten! Doodeng, met het geluid van brekende takken aan alle kanten en tussen de olifanten met jongen. Gelukkig blijven de olifanten rustig.

Uiteindelijk gaan we terug naar het pad en komen dan midden in een kudde buffels terecht. Volgens de chauffeur zijn het er zo’n 300. Deels gaan ze er vandoor, wat een prachtig effect geeft. Ook zien we in de bomen nog maraboe-ooievaars en gieren.

We staan al vroeg op voor weer een safari. Sommige groepsleden hebben niet of nauwelijks geslapen door het gesnuffel om hun tent. Wij hebben echter goed geslapen en niets gehoord.

We worden weer in een jeep gepropt, vier mensen op onze rij. Krap maar met de wind wel lekker warm. Meteen buiten het park zien we een kudde waterbokken.

Vlak daarna steken olifanten de weg over. Dan geen beesten meer tot de ingang van het Chobe park. We rijden drie uur door het park en zien veel dieren. Vlak bij de ingang een groepje leeuwen die zich te goed doen aan een koedoe. In de bomen zitten gieren te wachten tot ook zij een hapje kunnen nemen.

Twee keer zien we een vrij zeldzame puku langs de waterkant en een paar groepjes reuze koedoe’s. En veel nijlpaarden. Een aantal nijlpaarden is met elkaar aan het ‘bek’-vechten.

Verder een jonge Crown arend en een Cori buizerd en een Lila Breasted scharrelaar. Tevens zien we een visarend in een boom, diverse andere arenden (één op nest), impala’s fluweelapen en veel vogels.

‘s Middags gaan we met de boot weg. We varen langs de rand van het Chobe park, met aan de andere kant een eiland dat ook nog bij het park hoort. We zien in de verte al olifanten en nijlpaarden.

De boottocht is heerlijk. We varen dicht langs de kant en als er iets te zien is blijven we een tijdje stilliggen zodat we veel foto’s kunnen maken.

We maken vooral veel foto’s van ijsvogels en bijeneters. We komen dichtbij hun nesten en kunnen ze echt prachtig fotograferen. We ontdekken twee prachtige nijlhagedissen en een volgevreten krokodil ligt uit te buiken op de kant.

In de rivier staan twee olifanten rustig te grazen, terwijl even verderop een groepje puku’s staat. Opnieuw zien we veel nijlpaarden. We stoppen heel lang bij een groep nijlpaarden die om de beurt gapen. Met het avondlicht in de bek een prachtig gezicht.

Aan de kant, vrij ver weg, zien we een kudde olifanten met een heel jong beest erbij. Jammer dat we niet dichterbij kunnen.

Langzaam komt er meer bewolking en dat levert prachtige plaatjes op, vooral als een groepje zilverreigers voor de wolken langs vliegt.

Terwijl de zon onder begint te gaan, varen we langs een enorme kudde buffels.

Om zes uur zijn we weer terug aan de kant. Op de camping heeft onze kok Janni al een prachtig vuur gemaakt voor een braai. Lana en Natasja hebben al heerlijke salades bereid. We hebben een heerlijke braai met worst, kip-saté, kippenpoten en tosti’s.

We vertrekken zeer vroeg voor een lange rit (605 km) naar Maun. Vanuit de rijdende truck zien we voor het eerst giraffen, twee grote en één kleintje. Eerder zagen we ook al een olifant en waterbokken.

Onderweg zien we nog een groepje struisvogels en later waagt een struisvogel z’n leven door vlak voor de truck over te steken. ‘s Middags zien we alleen struisvogels, een groepje gieren op afstand, ezels, koeien en paarden. Halverwege de middag zijn we bij de camping.

We hebben heerlijk geslapen. Alleen vanochtend wat balkende ezels en onze slaapzakken blijken nat geworden, maar waarvan?

Rond half acht zijn er twee jeeps om ons op te halen. Wij gaan in de open jeep. We moeten met z’n vieren op een rijtje zitten en onze rugzakken tussen de benen of op schoot. Behoorlijk proppen dus.

We rijden eerst een flink stuk over de asfaltweg, we waaien bijna weg. Gelukkig hebben we een fleece en onze goretex jassen aan. Als we van de grote weg afgaan is het nog 35 kilometer en alleen op de laatste twaalf is er kans wild te spotten. We zien inderdaad alleen vogels en op het laatst een groepje struisvogels en verder geen wild.

Dan komen we bij het water. Er ligt een flink aantal mokoro’s klaar. Er wordt een aantal mokoro’s volgeladen met bagage en in de rest moeten de mensen met wat bagage. Een vrouwelijke vaarboomster komt naar ons toe en gebaart dat we mee moeten komen.

We nemen alleen onze camera-rugzak mee, de rest is in andere boten terecht gekomen. Mede daardoor ligt ons bootje niet zo diep. Maar het schommelt af en toe toch aardig en in het begin ben ik bang dat we om zullen slaan.

Een skelet van een olifant is zo neergelegd dat het vanuit de mokoro goed zichtbaar is.

Onze vaarboomster heeft ons op ons matje plaats laten nemen en daardoor hebben we als één van de weinigen geen nat achterwerk gekregen. Sommigen hebben een minder stabiele mokoro, of zijn veel zwaarder en moeten één of meer keren overstappen op een andere mokoro.

Eindelijk zijn we op de plek van bestemming. Een grote open plek onder wat bomen. Als je dacht in de bush te zitten, kom je bedrogen uit, er komt een vrachtwagentje langsrijden. We mogen hier zelf niet gaan wandelen omdat dat te gevaarlijk zou zijn.

We gaan in een groepje van 8 personen met 2 begeleiders op wandelsafari. Helaas zien we alleen twee olifanten en een baviaan die zich uit een palmboom laat vallen als hij ons hoort. Eén van de olifanten laat ook mooi zien hoe hij met zijn slurf de vruchten uit de palmboom kan schudden.

We eten een vegetarische curry en die is erg heet en smaakt helaas vooral naar koriander. Rond half tien gaan we maar slapen. De vaarbomers zullen het vuur aanhouden.

De gids heeft een stoer verhaal over slangen. Vorige week was er een pofadder onder een tent gekropen en die kwam te voorschijn toen ze de tent oprolden. De gids had ‘m gevangen en in het veld weer losgelaten, zodat er foto’s van gemaakt konden worden.

Midden in de nacht horen we het gebrul van leeuwen in de verte. Onmiddellijk wordt één van de vaarbomers wakker en wordt het vuur weer meer opgestookt. We horen nog een paar brullen en dan begint het gesnurk van één van de vaarbomers te overheersen en doe ik m’n oordoppen in.

De volgende ochtend gaan we weer vroeg op een wildwandeling. Anderhalf uur lang lopen we rond zonder ook maar één beest te zien.

Dan eindelijk een baviaan, maar erg ver weg. We kunnen wel mooi zien hoe hij een tros ‘kokosnoten’ uit de boom trekt om die op te smullen.

Dan zien we een olifant die van ons weg blijft lopen. Vervolgens een groep impala’s, weer erg ver weg. Prachtige termietenheuvels heb je in dit gebied.

Dan twee olifanten, één laat weer zien hoe je de vruchten uit de palmboom krijgt. Wellicht zijn het dezelfde olifanten van gisteren? Bij de olifanten zien we ook nog een paar impala’s.

Dan ziet één van de gidsen een groepje gieren vliegen. Nog erg ver weg en we gaan er in een hoog tempo heen.

Onderweg zien we vier kudu’s en een groepje impala’s. We komen steeds dichter bij de gieren en het zijn er echt heel veel.

De gids ziet sporen van leeuwen. We lopen langs de prooi waar de gieren intussen op aangevallen zijn, zonder te zien wat de prooi was. We blijven de sporen van de leeuwen volgen. We zien een leeuw op afstand naast een struik. We zien de leeuw nog twee keer door de struiken. De laatste keer op nog geen 20 meter afstand en hij kijkt me recht aan! Dan gaat hij er vandoor.

We volgen het spoor nog even. Volgens de gids is hij teruggegaan richting karkas. We gaan daar ook heen. Het blijkt van een giraffe te zijn.

Helaas loopt de gids er recht op af zodat de gieren meteen opvliegen. De gieren blijven wel in de buurt, maar durven niet meer op het karkas te gaan zitten zolang wij in de buurt zijn.

Aan het eind van de middag kunnen we kiezen tussen nog een wandelsafari of varen met de mokoro’s. Wij voelen net als de meeste anderen meer voor het wandelen. We lopen terug naar het karkas van de giraffe. Onderweg zie ik als enige een wrattenzwijn.

Bij het karkas gaan we zitten wachten op de leeuwen. We hebben de gieren weer verdreven en die blijven in de bomen zitten. We horen wel een jakhals maar de leeuwen komen niet. Net voor zonsondergang gaan we terug naar het kamp, want als het donker wordt, wordt het gevaarlijk.

‘s Avonds gaan de vaarbomers zingen en dansen. Erg leuk. Jammer dat een aantal mensen te overdreven mee gaat doen. Ik heb last van plaatsvervangende schaamte.

Vanochtend vertrekken we weer in de mokoro. We zien onderweg een waterslang in het riet liggen en één van de vaarbomers laat ons de wortels van een bepaald soort riet eten. Soort waterige, vrij smakeloze radijs.

We gaan terug naar onze camping in Maun. We nemen ook wat vaarbomers en veel van hun spullen mee, die er in het dorp weer uitgaan. De rit terug lijkt veel langer dan heen.

Bij de lunch ontstaat wat tumult omdat er weer eens te weinig is. Het zijn steeds dezelfden die als eersten op gaan scheppen en dan gewoon aso hun bord heel vol gooien. Voor de laatste(n) blijft er dan niets of nauwelijks iets over. Groepsreizen!

‘s Middags vliegen we over de delta. Het grootste deel over het grootste eiland van het Moremi Game Reserve.

We zien veel olifanten, giraffen, zebra’s, buffels en nijlpaarden en een paar groepen impala’s. De piloot wijst ook krokodillen aan, maar die zie ik niet. Vooral het extra rondje over een groep giraffen vinden we geweldig.

Ruim 500 kilometer rijden vandaag. De rit gaat zeer voorspoedig. Het landschap bestaat uit lage bomen en struiken en is een beetje eentonig. Er loopt veel vee los: paarden, ezels en koeien. Bij de grens moeten we allemaal twee keer een formulier invullen en ons paspoort laten stempelen. Dan zijn we in Namibië.

De reis gaat verder door: Namibië. Hiervoor werden achtereenvolgens: Zimbabwe en Zambia bezocht.