×
Welkom Reisverslagen Reizen Boeken Blog Anders Reizen Contact

Stedentrip Riga

Langs de Dvina ligt de mooie oude binnenstad

Reisverslag: Stefan van Dulst
Foto's: Stefan van Dulst

Riga, gelegen de aan de oevers van de Dvina, heeft een oude binnenstad die als werelderfgoed wordt beschermd. Door Duitse, Poolse, Zweedse en Russische overheersing zijn er veel verschillende stijlen te zien zijn: van romaans, gotisch en barok tot neo-Byzantijns en Jugendstil. Niet ver van de hoofdstad van Letland strekt Jurmala zich uit aan de Golf van Riga. In deze badplaats is nog goed te zien dat veel rijke Russen hier vakanie vierden: het ene kasteeltje volgt op de andere luxe villa.

Na 2 uur en 15 minuten vliegen landen we op Riga International Airport. Buiten staan verschillende taxi’s te wachten. Een daarvan brengt ons in 15 minuten naar het centrum van Riga en zet ons af voor de deur van het Dome Pearl hostel aan het Domplein. Vanuit onze kamer hebben we een prachtig uitzicht over dat plein.

Nadat we onze koffers hebben gedropt gaan we meteen de oude stad verkennen. Midden op het Domplein staat de Dom oftewel de Mariakathedraal uit 1211.

Oorspronkelijk was het een Romaanse hallenkerk maar in de loop der eeuwen is de Dom uitgebouwd tot de grootste kerk in de Baltische staten.

Er zijn gotische invloeden en de enorme toren is barok. Het orgel heeft maar liefst 6768 orgelpijpen.

We lopen vanaf het Domplein de Pils iela in richting Maza Pils, waaraan drie oude stenen huizen liggen die de Drie Gebroeders worden genoemd.

Het oudste stamt uit de 15e eeuw en is het oudste stenen huis van Riga. In dit witte huis is het architectuurmuseum van Riga gevestigd.

Vanaf de Drie Gebroeders lopen we door naar de Zweedse poort aan de Torna iela. De Zweedse bezetter hakte deze poort in 1698 uit de stadsmuur omdat dit de kortste weg was van de kazerne naar het centrum. In de kamers boven de poort huisden de beulen van de stad.

De Zweedse poort is de enige van de oorspronkelijke negen stadspoorten in Riga die behouden is gebleven.

Het verhaal gaat dat een meisje uit Riga en een Zweedse soldaat die verliefd op elkaar waren hier stiekem afspraken. Toen de relatie uitkwam hebben de inwoners van Riga haar in de muur ingemetseld.

Als je hier ‘s nachts langsloopt zou je nog steeds moeten kunnen horen dat ze zachtjes roept: ‘Maar ik hou echt van hem!’ Gek genoeg is het tegenwoordig traditie om hier als pasgetrouwd stel langs te rijden, omdat dat geluk zou brengen.

Als we door de Zweedse poort lopen komen we uit op de Torna iela, het uitgaansgebied van Riga. Het is een lange straat met aan de linkerkant verschillende winkeltjes waar ze vooral Russische matroesjka’s verkopen.

Als we verder lopen zien we op de hoek van de straat de kruittoren die oorspronkelijk uit de 14e eeuw stamt. In 1650 werd de toren herbouwd nadat deze tijdens een Zweedse aanval zwaar beschadigd was geraakt. Het is de enige van de 18 vestingtorens van Riga die bewaard is gebleven.

Binnen de 2,5 meter dikke muren werd vroeger het buskruit opgeslagen, tegenwoordig is de kruittoren onderdeel van het Letse oorlogsmuseum.

We lopen door naar het Livu laukums. Aan het plein staat het Kattenhuis, een geel jugendstilgebouw uit 1909 dat zijn naam dankt aan 2 katten die met gekromde ruggen op het dak staan. Het verhaal gaat dat de eigenaar begin vorige eeuw het lidmaatschap van het Grote Gilde werd geweigerd omdat hij Lets was en niet Duits.

Als wraak heeft hij de 2 kwade katten op het dak gezet met hun staart gericht op het gebouw van het Grote Gilde aan de overkant van de straat, omdat dat ongeluk brengt. Nadat hij alsnog werd toegelaten tot het gilde heeft hij de katten omgedraaid.

Naast het Livuplein staat een mooi houten kasteeltje het Kleine Gilde, dat volledig is gerenoveerd. Overdag is het een drukte van belang op het plein, er staan verschillende kraampjes (met veel barnsteen) en aan het plein liggen veel restaurantjes. Nadat we wat hebben gegeten in een van die restaurantjes lopen we door naar het vrijheids­monument dat iets buiten de oude stad ligt.

Het 42 meter hoge vrijheidsmonument is tussen 1931 en 1935 opgericht ter ere van de soldaten die sneuvelden tijdens de Letse Onafhankelijkheidsoorlog van 1918-1920. Dit was tijdens de eerste periode van onafhankelijkheid van Letland, die duurde van 1918 tot 1940. In 1940 werd Letland in het kader van het Molotov-Ribbentroppact tussen Hitler en Stalin ingenomen door de Sovjet-Unie. Voorafgaand aan de onafhankelijkheid op 4 mei 1990 werd iedere avond bij dit monument gedemonstreerd.

Het is vandaag Bevrijdingsdag in Letland, daarom liggen rond het monument bloemen in de vorm van de kaart van Letland. Voor die bloemendeken liggen bloemen van diverse ambassades, waaronder de Nederlandse.

Het monument en het plein daarvoor snijden een prachtig park rond het Pilsetaskanaal doormidden. Wat vooral opvalt is dat het park zo schoon en groen is. Als je verder links het park in loopt zie je bruggen met heel veel sloten eraan. In die sloten staan de namen van liefdeskoppels gegraveerd.

Het maakt park deel uit van de halve cirkel met parken, oude bastions en vijvers die rond de oude stad van Riga ligt. Aan de andere kant wordt de oude stad begrensd door de Dvinarivier. We lopen door naar het volgende park. Midden in dat park staat de Russisch-orthodoxe Geboorte van Christus-kathedraal.

Deze neo-Byzantijnse kathedraal is tussen 1876 en 1884 gebouwd, toen Letland onderdeel was van tsaristisch Rusland.

We lopen verder naar het noorden naar de aan het park grenzende Elizabetes iela, een straat aan de rand van de jugendstilwijk uit het begin van de vorige eeuw. Riga’s art nouveauwijk is door de Unesco opgenomen op de Werelderfgoedlijst, net als de rest van het oude centrum. Alle gebouwen aan de Elizabetes iela zijn rijkelijk gedecoreerd.

Na het ontbijt bij de plaatselijke bakker lopen we naar Ratslaukums, het Raadhuisplein. Aan dit plein staat behalve het 14de-eeuwse stadhuis van Riga ook het gotische Zwarthoofdenhuis. De Broederschap van de Zwarthoofden was een gilde van ongetrouwde kooplieden. Hun patroonheilige was de Afrikaanse Sint Mauritius, vandaar de naam Zwarthoofden. In dit prachtig versierde huis is tegenwoordig de VVV van Riga gevestigd.

Zowel het stadhuis als het Zwarthoofdenhuis zijn niet origineel. Het Raadhuisplein werd in de Tweede Wereldoorlog compleet vernield. Na de oorlog herbouwden de Russen het plein, maar Stalin weigerde om de gebouwen van Duitse oorsprong te herbouwen. Hiermee werd pas na de Letse onafhankelijkheid begonnen en ze zijn dan ook vrij nieuw.

Vlak naast het Zwarthoofdenhuis ligt de Sint-Petruskerk. Op het plein voor de kerk staan souvenirstalletjes met barnsteen. De Sint-Petruskerk dateert van 1209 maar uit die tijd is niets meer over. De oudste, gotische delen dateren uit 1409. Blikvanger van de kerk is de 123,5 meter hoge barokke toren. Deze is herbouwd nadat hij tijdens WOII ineen was gestort. Bezoekers kunnen met een lift naar een uitzichtplateau op 73 meter, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de hele stad.

Van de Petruskerk lopen we naar de Centrale Markt van Riga, die is gevestigd in tientallen oude pakhuizen en in vijf voormalige zeppelinhangars. De hangars zijn na de eerste wereld oorlog door de Duitsers achtergelaten, waarna za naar de huidige locatie werden verplaatst.

Het is hier een drukte van belang. Elke hangar heeft een andere bestemming: er is een vlees- en een groentehal en de rest varieert van levensmiddelen tot zelfs pruiken aan toe. En achter de hallen staan in de buitenlucht nog meer kraampjes met alles wat je maar kunt bedenken.

Deze buurt heet de Moskou-voorstad omdat er vroeger vooral arme Russen woonden. Tijdens de 2e wereldoorlog was het een groot joods getto.

Jurmala

Badplaats aan de Golf van Riga

Al vroeg lopen we de volgende ochtend door de regen richting het station, dat in de buurt van de grote markt­hallen ligt. In het station zijn verschil­lende winkels en een postkantoor. We kopen kaartjes en na een reis van een half uurtje stappen we uit op het station van Majori in Jurmala.

Jurmala is een badplaats en kuuroord ten zuiden van Riga dat zich 50 kilometer lang langs het strand uitstrekt en uit meerdere kernen bestaat. Een erg populaire badplaats is Majori, omdat het zo makkelijk per trein te bereiken is.

Bij aankomst zie je dat Majori zijn hoogtepunt beleefde in de Sovjettijd, toen veel rijke Russen hier vakantie kwamen vieren. Maar het heeft toch zijn charme, al zijn wij er buiten het toeristenseizoen en is er nu niets te beleven.

We huren fietsen en gaan met de koffer achterop naar het hostel dat we in Nederland al uitgezocht hebben. Daar aangekomen blijkt het Riga International Beach Hostel echt niks: lelijk, oud en vies.

Ernaast ligt aan Dzintaru prospekts 52/54 wel een prachtig neogotisch zeegroen houten gebouw, dat werd gebouwd in 1883 en in 2008 totaal werd gerenoveerd. Het werd gebouwd door Kristaps Morbergs, die het met de erbij gelegen botanische tuin cadeau deed aan de Universiteit van Letland.

We fietsen weer terug naar de VVV en vinden uiteindelijk een B&B vlak bij het station. Vanuit Majori fietsen we langs het mooie schone zandstrand richting het noorden. We stoppen in Bulduri, het volgende Jurmala-dorp. We zien dure hotels en veel gigantische villa’s van rijke Russen en Letten. Ook is er een groot aquapark.

De bakker aan de hoofdweg van Bulduri heeft heerlijke taartjes. Vanaf hier fietsen we terug richting Majori want het is al rond 6 uur. We komen langs een prachtig park, het Dzintari Forest park. Het park is begin 2010 totaal hernieuwd. Het is heel schoon en heeft o.a. een groot skatecircuit.

Midden in het park staat een 33,5m hoge toren met 12 balkons. Je kunt via een trap naar boven lopen en vanaf daar heb je een prachtig uitzicht wat reikt tot Riga.

Via het strand, waar verschillende strandvilla’s staan, fietsen we verder terug terwijl we genieten van een zeer indrukwekkende zonsondergang. Het is inmiddels 9 uur, dus zoeken we snel een restaurant op. We zijn de eerste en waarschijnlijk ook de laatste gasten vandaag maar we eten hier lekker.

De volgende morgen ontbijten we bij de lokale bakker. Daarna gaan we richting Dubulti, dat iets zuidelijker langs de Golf van Riga ligt.

Er is niks te beleven. Jurmala is vooral leuk in de zomer, als het wat drukker is en wat levendiger.

Net als we willen omkeren zien we een prachtig felblauw kerkje, de St. Vladimirkerk uit 1896. Ook zien we een gigantisch landhuis.

We nemen de trein terug naar Riga, waar we weer inchecken in het Dome Pearl hostel aan het Domplein in het oude centrum.

Vanaf het hostel lopen we naar het park, wat er mooi groen bijligt in de zon.

We gaan op weg naar het tweede uitzichtpunt van Riga: de radio- en tv-toren die nog hoger is dan de Sint Petruskerk. De bouw van het 368,5 meter hoge gevaarte duurde van 1979 tot 1986. Met een lift gaan we naar het observatieplatform op 97 meter hoogte. Als het mooi weer is kijk je van hier tot aan de Golf van Riga. Met dit uitzicht nemen we na een leuke maar wel wat koude vakantie afscheid van Riga.

Zelf een reisverslag schrijven

De honderden reisverslagen op deze site zijn allemaal geschreven door reizigers zoals jij en ik. Ook jouw verslagen zijn welkom: over nieuwe bestemmingen, maar ook over bestemmingen waarover al verslagen op de site staan. We mailen je graag onze uitgebreide tips en aanwijzingen voor het schrijven en aanleveren van een reisverslag.
Ik wil zelf schrijven!
Banner - Stem & Win