×
Welkom Reisverslagen Reizen Boeken Blog Anders Reizen Contact

Stedentrip Barcelona I

Overal zijn leuke terrassen tussen de kronkelstraatjes

Reisverslag: Cees Geuzebroek
Foto's: Cees Geuzebroek

Naast de beroemde en bizarre bouwsels van Gaudi (o.a. Sagrada Familia, Parc Guell, Casa Amatller, Casa Batllo en Casa Mila) heeft Barcelona nog veel meer te bieden, zoals een mooie havenbuurt (met een enorm monument voor Columbus), de Barrio Gotico met zijn eettentjes en terrassen, de levendige avenue la Rambla, Mont Juic met zijn parken en paleizen, de oude visserswijk Barceloneta en Camp Nou, het enorme stadion van FC Barcelona.

Binnen twintig minuten vanaf het vliegveld staan we op het Plaça de Catalunya onder een strak-blauwe hemel. Eerst naar de toeristeninformatie voor een (gratis) plattegrond en dan lopen we La Rambla af, naar beneden, vinden al snel de Mercat de la Boqueria, de grote markthal, prachtig ziet alles er uit.

Dan lopen we naar de haven, heerlijk sfeertje trouwens hier. Veel platanen die net groen worden, veel terrassen. Beneden bij de haven staat de Mirador de Colom, een 60 meter hoge toren ter nagedachtenis aan Columbus, die er bovenop staat te wijzen naar verre oorden en plots zien we een bord dat je naar de top kan. Met een waggelende vierpersoonslift gaan we naar 52 meter hoogte, om in een wiebelende toren te genieten van het uitzicht.

Dan slingeren we door de smalle straatjes van de Barrio Gotico, heerlijk, overal eettentjes en kleine terrassen. We komen bij de Santa Maria del Mar, mooi van binnen. Om de hoek vinden we een prachtig terras in de zon en uit de wind. Heerlijk een biertje en wat tapas.

De beentjes zijn weer bijgekomen en we lopen langs de Santa Maria del Pi, maar die staat in de steigers. Overal zijn leuke terrassen tussen de kronkelstraatjes.

We steken La Rambla over en slenteren door een andere wijk, Raval, wat vervallener, maar wel mooi, vooral het Antic Hospital Santa Creu.

Nadat we in ons geweldige appartement zijn geweest en inkopen hebben gedaan, gaan we de stad in. De wind is weg, de ploert schijnt nog steeds als een gek, nu een terras in de zon. Achter de markthal ligt er nog eentje open en bloot in de zon. Als de zon bijna weg is, lopen we nog even over de markt, al veel dicht, maar nog wel worst, kaas, brood en fruit.

We nemen nog een biertje en lopen naar de haven, daar is de laatste zon. Op de golvende, houten pier veel hangjongeren, heerlijke plek aan het water, zal zomers wel helemaal een gekkenhuis zijn.

We zitten nog even tegen een paal in de laatste stralen en lopen dan de Barrio Gotico in op naar Los Caracoles aan de Calle Escudellers, de tip van Inge’s collega.

Het is na achten en het loopt al lekker vol. Via sluipdoor, kruipdoor gangetjes krijgen we een tafel, bij een hardwerkende, maar minder fris ruikende ober. Binnen een half uur zitten alle hokjes met tafels vol.

We nemen een huiswijn en water en paella, dat duurt gelukkig even, want naast ons krijgen ze gelijk na de bestelling het eten. Lekker broodje (in slakvorm) met olie en dan een bord vol paella, zeer goed van smaak.

Sagrada Familia

We staan sprakeloos te kijken naar het gefrutsel van Gaudi

De volgende ochtend is de lucht strak blauw en er waait een dun windje. We pakken de metro op La Rambla, Liceu en gaan tot Diagonal met de 3 en dan over op de 5 naar de Sagrada Familia. We staan sprakeloos te kijken naar het gefrutsel van Gaudi, wat een meesterwerk. In 1882 is hij begonnen met deze kerk. Na zijn dood in 1927 is er jaren niets gebeurd, maar nu zijn ze alweer jaren bezig hem af te maken en als je ziet hoe dat gaat… ingewikkeld.

We zitten wezenloos in het parkje aan de overkant en gaan dan naar binnen. We zagen van buiten dat je bovenin kon komen en lopen ongemerkt de trap naar boven. Dat bevalt Inge helemaal niet, lekker smal allemaal en steeds kijkgaten, maar ze zet door, verder naar boven, kronkelend de torens in en steeds weer dat aanbouwwerk.

Wel een mooi uitzicht over de stad. Maar wat een frutsels en dan die mozaïekjes, geweldig.

Als we beneden komen (Inge met trillende beentjes) is het gigantisch druk, hoe zal het hier zomers wel niet zijn. We zwerven nog even rond, doen het museum en zien alle foto’s ook van het begin van de vorige eeuw, wat een bouwwerk. Echt geweldig.

Daarna nemen we de metro terug naar Diagonal en dan verder met de 3 naar Lesseps, dan 1,3 km lopen, staat goed aangegeven, op het laatst gaan we toch iets te ver, maar komen uiteindelijk toch bij het Parc Guell. Dat moest Gaudi in opdracht ‘even’ maken.

Ook hier weer van die protserige bouwsels, waar, heel mooi, allerlei muzikanten zitten te spelen. Prachtig uitzicht over de stad trouwens. Écht heerlijk.

Dan lopen we verder, naar het Gaudihuis (nu museum) waar hij heeft gewoond, veel keramiek, pracht en praal, heerlijk. Dan lopen we naar beneden, naar de weg. We lopen terug naar Lesseps en pakken de metro. De 3 nemen we helemaal de andere kant op naar Palau Reial.

Als we boven komen op de Avenida Diagonal, is er keiharde muziek, een mobiele DJ leeft zich uit, veel jeugd op een grasveldje en verder hier veel kantoorgebouwen.

We lopen even het park in voor het Museum Ceramic, maar geloven het wel en gaan op zoek naar Campo Nou. Eerst de verkeerde kant op en dan vinden we het, nadat een oude baas het ons heeft gewezen.

Van buiten ziet het er niet echt spannend uit. We nemen het er lekker van met een broodje en een biertje en gaan dat tegen een muurtje heerlijk even oppeuzelen.

Even rusten. Dan via een omweg een ticket kopen en dan mogen we er in, het veld, de tribunes, jammer dat ze dit weekend niet thuis spelen.

Dan lopen we weer terug, de metro in en bij Sants Estacio eruit, het Parc de l’Espanya Industrial, vroeger industrie, nu een park, met nog wat ‘herinneringen’, wel leuk en lekker rustig. Op een vlonder in het water nestelen we ons, even languit en liggen 20 minuten te dromen, totdat een bootje ons wekt.

We gaan terug naar Liceu en door naar het terras van gistermiddag, wel iets meer wind, maar toch lekker met een paar biertjes. We drinken wat en gaan een uur later op zoek naar een eettent en vinden uiteindelijk Tallar de Tapas, lekker moderne tent, leuk personeel (en gasten) en genieten van diverse tapas.

Mont Juic

In de Jardins de Joan Maragall heerst serene rust

Vandaag staat in het teken van Mont Juic. Strak blauwe lucht en iets warmer, al snel trekken we de truien uit. Prachtig hier, Expo en Olympische Spelen waren hier geconcentreerd.

Maar wat als eerste opvalt is het gigantische Palacia Nacional, die hebben hier vroeger van het uitzicht genoten. Mooi overzicht over de stad. Via allemaal roltrappen, die ze naast de gewone trappen hebben gemaakt, komen we boven. We genieten er even van.

Dan rechts er omheen en dan kom je bij het Olympisch Stadion (anno 1992) en bij de antenne van Telefonica die je van onderaf ook steeds ziet, mooi en heerlijk rustig hier. We lopen verder, langs het zwembad, nog een sportzaal en dan weer terug naar boven.

In de Jardins de Joan Maragall heerst serene rust, veel blote vrouwen en een mooie ‘waterval’. Verder naar beneden kom je vanzelf bij de kabelbaan naar het Castell. Weer een mooi zicht naar ‘ons’ deel van de stad en de haven. Het kasteel de Mont Juic ligt op een steil aflopende heuvel (173 meter) met een werkelijk formidabel uitzicht.

We lopen verder naar beneden, dat gaat lekker makkelijk en dan komen we bij de kabelbaan die naar het World Trade Center en verder naar de haven gaat. We staan bijna een half uur te wachten, deels op een tochtige trap. Dan met een man of 20 in de gondel en het uitzicht is super! Ook het strand komt in zicht. Na een tussenstop bij het WTC verder en in de haven met de lift naar beneden.

Dit stuk is nogal in de verbouw, dus we pakken een bus en stappen uit als we veel eettenten zien. Het is inmiddels na tweeën, dus we lusten wel wat.

Het wordt uiteindelijk een drukke tent, niet goedkoop, maar we zitten heerlijk in de zon en nemen een grote pils en inktvisringen, lekker. Er zitten hier Spanjaarden een gigantische vismelange te eten en verder zijn er veel handige obers die mensen van de straat plukken.

Dan naar de boulevard, prachtig, zo’n gigantische stad aan de zee, mooie boulevard die we lekker afslenteren. Verderop ook veel eettentjes, zou het ‘s zomers een gekkenhuis zijn? Veel zeilbootjes en strandleven.

Bij de volgende haven gaan we iets landinwaarts richting huis. We komen uit op Plaça Reial en weten in de zon een stoel te bemachtigen. Veel straatmuzikanten. We lopen naar de markt voor wat fruit en worst en dan naar huis, inmiddels is het tegen zessen en de zon zakt redelijk weg, we zijn lekker rozig. Op La Rambla zijn allerlei straatartiesten, eentje doet of ze onder een steen ligt en ook Dracula is aanwezig.

Na een rustpauze in het appartement gaan we de straat weer op. Het is overal druk, behalve in de eettenten, zaterdags eten ze dus nog later. We zwerven nog wat door de straatjes en vinden uiteindelijk een soort eetcafé, hier kun je nog voor weinig geld eten en het zit dan ook bomvol.

Buiten weer strakblauw en truien hebben we vandaag niet nodig, want het is echt een stuk warmer. We lopen over La Rambla, crossen het Plaça de Catalunya en gaan de Passeig de Gracia op.

Halverwege deze brede straat, staan twee door Gaudi gebouwde huizen, Casa Amatller en Casa Batllo, weer super extreem en toch heeft het wat. Verderop in de straat nog een kolossaal pand van hem Casa Mila/ La Pedrera, hier gaan we in. Het is prachtig, maar dan het dakterras, met allerlei vreemde vormen en vooral weer keramiek en een mooi uitzicht over de stad, hoe verzint ie het.

Gewoon effe lekker zitten en genieten, met verderop de Sagrada Familia. We dalen af en kijken in het appartement van Pedrera, ook prachtig van binnen, hij kon er wat van.

Dan slenteren we wat door deze wijk, veel balkonnetjes en smeedijzeren hekken. We dwalen wat tot we de Arena hebben gevonden, machtig bouwwerk, maar helaas niet toegankelijk. De inwoners flaneren wat of zitten op een bankje, wij drinken ergens op een terras een kop thee en pakken dan de bus naar de kust. Het is er warm en op zondag natuurlijk hartstikke druk.

We nestelen ons op een vlonder, zelfs met ontbloot bovenlijf; het is 25 graden. Heerlijk een beetje wegdommelen. Later steekt toch weer die zeewind op en is het gelijk weer wat frisser.

We lopen rond de haven, veel jachten en echt geweldig gedaan, er is van alles. Er vertrekt een grote ferry catamaran met veel kabaal. Als we tegen vijven naar de stad teruglopen, gaat de houten burg open, ingewikkeld, er wordt een plastic kabel gespannen en dan schuiven twee brugdelen langs elkaar.

Op onze laatste dag nemen we bij Catalunya de metro naar Verdaguer en spotten Casa Terrades, prachtige Jugendstil.

We gaan verder onder de grond naar Hospital de Sant Pau, begin vorige eeuw ontworpen, veel fraaie gebouwen verbonden door onderaardse gangen, echt geweldig. Dan weer onder de grond naar Urquinaona, waar we het prachtige Palau de Musica Catalana zien.

We gaan naar Barceloneta en lopen een stuk langs de haven en strand. De mensen wonen hier echt prachtig in hun flatjes aan zee. Ooit werd deze wijk uit de grond gestampt voor de arbeiders die uit hun oude wijk, die werd plat gegooid, moesten verkassen. Die lachen zich nu helemaal gek.

Dan nog langs Casa Gaudi, in een zijstraat van La Rambla. We zien wat op het dak staan, maar verder is het pand ‘gewoon’, dus we gaan verder. Op de markt kopen we wat ham en worst, gesealed, dan stinkt het niet zo in het vliegtuig.

Banner Stem & Win

Zelf een reisverslag schrijven

De honderden reisverslagen op deze site zijn allemaal geschreven door reizigers zoals jij en ik. Ook jouw verslagen zijn welkom: over nieuwe bestemmingen, maar ook over bestemmingen waarover al verslagen op de site staan. We mailen je graag onze uitgebreide tips en aanwijzingen voor het schrijven en aanleveren van een reisverslag.
Ik wil zelf schrijven!