×
Welkom Reisverslagen Reizen Boeken Blog Anders Reizen Contact

Wandelen in Akamas

Een indrukwekkende kustlijn met mooie rotsachtige baaien

Reisverslag: Peter Cosemans
Foto's: Peter Cosemans

Schiereiland Akamas, de westelijke punt van Cyprus, is een mooi wandelgebied. In het natuurgebied zijn diverse nature trails uitgezet langs verlaten dorpjes, kerken, kloven en mooie kusten. Na een week wandelen in de bergen van Akamas worden vanuit het havenstadje Pafos de hoofdstad Nicosia en het Kykkos-klooster verkend.

Langs grillige erosiedalen

Rondwandeling van Drouseia naar Kritou Terra en terug

Als we rond de middag aankomen in Drouseia, hoog in de bergen van het Akamas schiereiland, kunnen we de rest van de dag aan het zwembad van het hotel liggen om uit te suffen van ons spetterend trouwfeest, maar ook van de dag die zeer vroeg is begonnen. Om drie uur vanmorgen zijn we immers al naar Cyprus vertrokken.

Het Droushia Heigths Hotel is een lokaal hotelletje waar voornamelijk Grieks-Cyprioten op vakantie komen. Er heerste een gemoedelijke sfeer, sommige Grieken spelen gitaar en zingen, anderen liggen aan het zwembad.

De hotelier is een vriendelijk vrouw, die zeer moeizaam engels spreekt. Ze staat verstelt, maar is anderzijds ook vereerd, dat we in haar hotel onze eerste huwelijksnachten zullen doorbrengen. Wij krijgen dan ook de suite met een tweepersoonsbed en zicht op de bergen en de Cypriotische kusten.

Na een verkwikkende nacht en een goed gevuld ontbijt vertrekken we voor onze eerste wandeltocht, naar Kritou Terra en terug. De wandeling van 14,5 km voert langs wijngaarden, waar we nog lekkere druiven kunnen plukken, en het kerkje Chrisospiliotissa, waar oogziektes op miraculeuze manieren genezen worden.

We dalen langs grillige erosiedalen naar het dorpje Kritou Terra, dat vroeger voornamelijk bewoond was door Turks-Cyprioten. In de erosiedalen maken we voor de eerste keer kennis met de loodzware Cypriotische zon.

Er is immers geen schaduw, een zeer licht briesje en de lucht is staalblauw. De zon brandt begin september nog ongenadig op ons. De duik in het koele zwembad in ons hotel, na de eerste tocht, is een welgekomen afkoeling.

Langs verlaten Turks-Cypriotische dorpjes

Transfer-wandeling van Drouseia naar het Bad vanAphrodite

Vanuit Drouseia dalen we uit de bergen van Akamas af naar het noordelijke kust van Cyprus, richting Polis. We kunnen bijna de hele dag genieten van de mooie uitzichten op de kust, de stad Polis en de bergen.

We passeren enkele verlaten dorpjes, waar tot de inval van de Turken in 1974 vooral Turks-Cyprioten woonden. Het deels verlaten dorpje Androlikou ademt een vreemde sfeer uit. Hier wonen nog enkele, vooral oudere, mensen maar het dorpje heeft last van leegstand. Vele huizen zijn vervallen en aan het instorten sinds de massale verhuis van de Turken.

De mensen die nog in Androlikou wonen leven vooral van de schapen en geiten, die dan ook in grote hoeveelheden op het eiland rondlopen. Er was vroeger een overpopulatie aan geiten op Cyprus, wat de erosie bevorderde. Maar onder Engels bewind zijn er strikte regels gekomen over het houden van geiten.

Na Androlikou dalen we af naar de het Bad van Aphrodite. Cyprus heeft een traditie in het vereren van Aphrodite, godin van de schoonheid en de liefde, die op Cyprus is verrezen uit het schuim van de zee. Er zijn dan ook heel wat verhalen over haar geschreven, de meest gekende gaat over haar liefde met Adonis.

Een ander verhaal gaat over het huwelijk tussen Akamas en Aphrodite. De dag voor haar huwelijk zou zij een ritueel bad hebben genomen in een grot bedekt met varens waar een bron ontspringt. Deze plaats werd later het Bad van Aphrodite genoemd.

En nu komen er jaarlijks duizenden toeristen deze grot bezichtigen. Zo gaan ook wij morgen het Bad van Aphrodite bezoeken.

De laatste etappe van deze tocht gaat naar ons hotel aan het strand, het Aphrodite Beach Hotel, waar opnieuw een vriendelijke huisbazin ons verwelkomt en ons opnieuw een suite geeft met een dubbel bed.

Zicht op de grillige, ongerepte kust

Rondwandeling vanaf het Bad van Aphrodite

Vandaag maken we een luswandeling van twintig kilometer vanaf het Bad van Aphrodite via een nature trail en een indrukwekkend kustpad. Maar eerst bezichtigen we het Bad van Aphrodite. Hier is het fijn om tot rust te komen. Het is koel en momenteel zijn er nog geen toeristen die de rust kunnen verstoren.

Maar dit is een stilte voor de storm. Straks staat het hier terug vol met een honderdtal toeristen, allemaal een camera of een fototoestel in aanslag.

Vanaf het Bad van Aphrodite volgen wij de nature trail die eerst stevig stijgt. ‘s Morgens is het al vrij warm en dit maakt de klim zwaar, wij hebben dan ook snel het gevoel dat we aan het dehydrateren zijn en een onlesbare dorst hebben.

Maar ook deze klim loont alweer de moeite. Wij komen in een bos terecht waar een grote oude eik staat en waar leuk is om te toeven. Een kraantje met drinkbaar water is hier aanwezig waardoor ons dorstgevoel snel verdwijnt.

Dalend over de bergkammen, richting de kustlijn en Fontana Amorosa, gaat deze tocht verder. Fontana Amorosa zijn lage stenen rondom een niet meer functionerende bron die meestal vol met rommel ligt. De bron was gewijd aan Eros, de zoon van Aphrodite die hier ook regelmatig kwam baden. Wij hebben deze hoop stenen niet gevonden, maar wel een wondermooie baai. In deze baai met helder water eten we onze picknick en genieten we van de koelte en de rust.

Van hieruit kunnen we de kaap Arnauti, het meest noord-westelijke punt van Cyprus, gaan bezichtigen. Maar de zinderende hitte maakt deze verlenging zwaar, waardoor we die niet doen.

Langs de kustlijn, met zicht op de grillige, ongerepte kust, wandelenden we terug richting het Bad van Aphrodite en ons hotel. Dit kustpad lijkt geen einde te hebben en de zon brandt ongenadig op ons. Maar de mooie uitzichten maken toch veel goed. De duik in het heldere zeewater aan ons hotel, onmiddellijk na de wandeling, is een welgekomen afkoeling.

Langs oude magnesiummijnen

Luswandeling van het Bad van Aphrodite naar Smiyies

Op het programma staat vandaag een boswandeling over de Akamas heuvelrug en langs een oude magnesiummijn. We komen terug langs een natuurpad met één van de mooiste uitzichten over de kusten.

Net zoals gisteren starten we vandaag met een klim van een paar kilometer, al is de klim wel minder stijl. We komen uit op een open vlakte met johannesbroodbomen. Deze vlakte hebben we ook gezien op onze tocht naar de baden van Aphrodite. We vervolgen onze weg tot aan Smiyies, een rustige picknickplaats, daarna start de klim naar een top van 416m met uitzicht op de westelijke kusten.

Onze tocht gaat verder langs oude magnesiummijnen. In het plaatselijk hoogoventje werd vroeger magnesiumoxide gestookt. Aan de oude mijnschachten houden we onze picknick, met een prachtig zicht over het natuurgebied Akamas met bergen op de achtergrond.

De rust hier, maar ook de koelte van de magnesiummijnen en de bossen, doen ons al snel wegdromen over de fantastische dagen die we al hebben beleefd sinds onze trouw. Maar we moeten verder, nog niet wetend welke verrassing er ons nog te wachten staat.

Al vrij snel komen we de bekende bordjes van de Adonis Nature Trail tegen die we moeten volgen en komen zo terug in het bos waar de grote oude eik staat die we gisteren ook al zagen. We gaan verder over de Aphrodite Nature Trail en komen zo al snel op één van de mooiste uitzichten die we deze vakantie te zien krijgen.

We kijken uit op het Akamas natuurgebied, maar ook over de indrukwekkende kustlijn met zijn mooie rotsachtige baaien en het heldere diepblauwe zeewater. Langs deze kustlijn zijn we gisteren gewandeld. Het is hier ook weer zo rustig, alsof we de enige toeristen zijn die op Cyprus rondlopen. In de verte horen we af en toe wel een auto en het ruisen van de zee. Dit is een hoogtepunt van onze reis.

Om terug te gaan naar ons hotel moeten we een steil pad naar beneden volgen, met rechts van ons de steile bergwand en links een diep dal. Het is een gevaarlijke afdaling naar de kustlijn, waarbij we honderd procent geconcentreerd moeten blijven.

Op deze bergwand zijn we niet alleen, we worden gevolgd door berggeiten die geen last lijken te hebben van diepte en de steile helling. Na een uur dalen komen we terug uit op het gekende pad naar het Bad van Aphrodite, waar de rust wordt verstoord door horden toeristen. Het is de laatste avond in dit hotel. Morgen gaan we naar Kato Akourdaleia.

Langs de kloof van Klavaris

Transfer van Drouseia via Kritou Terra naar KatoAkourdaleia

Vandaag verlaten we de kust bij Polis en trekken verder naar Kato Akourdaleia, terug in de bergen van Akamas. Leonidas, de chauffeur, brengt ons naar het Droushia Heigts Hotel. Hier start onze tocht vandaag in groep. Het is de enige tocht waar we samen met onze reisgenoten, Koen en Tina en Tine en Sylvie, wandelden.

Voor we kunnen vertrekken moeten we eerst voor onze picknick zorgen. In de plaatselijke supermarkt kopen we een brood. Dit brood is zo lekker en zo vers dat dit geen beleg behoeft.

Vanuit Drouseia trekken we dan verder naar Kritou Terra, het dorpje waar we de eerste wandeling ook zijn geweest. We volgen de route langs de kloof van Klavaris waar een klein kerkje staat. Aan een zeldzaam beekje in de kloof houden we onze picknick, waar Hans de Hagedis ons animeert.

Kort daarna komen we aan in Kato Akourdaleia. Eenmaal in het dorpje, roept een oude vrouw ons. Ze blijkt de bazin te zijn van een plaatselijk café. We zijn ruim op tijd aangekomen, hebben dorst en het lijkt ons een goed idee om hier iets te gaan drinken.

Al snel wordt de rust verstoort door een in het Grieks roepende vrouw. Het blijkt dat wij de inzet zijn van een plaatselijk conflict. Die roepende vrouw is de eigenares van onze herberg en wil dat we bij haar iets gaan drinken en niet bij de concurrentie.

Het is een mooie herberg waar we terecht komen, een gerenoveerde hoeve met een zwembad met zicht op het bergachtig landschap. We worden verwelkomd met een glas vers geperste sinaasappelsap van eigen bodem. Ellen en ik krijgen weer een suite met een dubbel bed op de eerste verdieping. Ondertussen gaat de burenruzie rustig verder.

‘s Avonds wordt de plaatselijke specialiteit opgediend: een meze, bestaande uit verschillende kleine typische gerechtjes. Het is zeer lekker, maar de familie is naar onze mening te opdringerig waardoor de gezelligheid vermindert. De oudste dochter van de familie, een lerares op een school voor kinderen met leerproblemen, probeert in gebrekkig Engels de traditionele legendes over Aphrodite te vertellen.

Door de kloof van de Feeënbeek

Lus vanuit Kato Akourdaleia naar Miliou en Theletra

Onze laatste wandeling is opnieuw een luswandeling. We lopen eerst langs wijngaarden en boomgaarden van sinaasappels, door een vallei en de kloof van de Feeënbeek of Neradhes naar het spookdorp Theletra.

Het eerste deel van de wandeling is zwaar. De tocht door het dal is stoffig en warm. De zon is weer loodzwaar. Al snel hebben we weer een onlesbaar dorstgevoel en onze voorraad water mindert zeer snel. We hebben ook geen idee of we nog een bronnetje of een café tegen zullen komen. We moeten dus zuinig zijn.

De kloof is een dorre, stoffige kloof. In het voorjaar als alles in bloei staat en er voldoende water is, moet dit volgens mij een paradijs van kleuren en geuren zijn. Maar nu is alles uitgedroogd hebben we vooral dorst.

Halverwege komen we uit in het verlaten dorpje Theletra. De officiële reden was dat het dorpje bedreigd werd door mogelijke aardverschuivingen en dat daardoor de mensen geëvacueerd moesten worden naar veiliger oorden. Maar de eigenlijke reden zou zijn dat er onvoldoende mogelijkheden waren om nieuwe bruidshuizen te bouwen voor de jonge koppeltjes.

We wandelden terug naar Kato Akourdaleia en hebben het gevoel dat we zeer snel vooruit komen. In de vroege namiddag liggen we alweer aan het zwembad met een goed boek en fijn gezelschap.

Het is de laatste avond van onze wandelvakantie, morgenvroeg komt Leonidas ons halen. We beginnen dan aan onze tweede week van de vakantie in het sjieke 4-sterren hotel Riu Cypria Maris in Pafos.

Verkenning van Pafos

Het havenstadje is een toeristisch centrum

Na onze mooie wandelvakantie verblijven we nog een weekje in het havenstadje Pafos. Dit stadje is een toeristisch centrum waar vooral veel Engelsen verblijven, wat we merken aan de vele ‘Ierse’ Pubs met vooral veel Engels voetbal en Engels bier.

In vergelijking met Lemossos, een andere toeristisch centrum, is hier nog niet zo’n wildgroei van hotels, appartementen en nieuwe villa’s. Het toerisme in Pafos is pas gaan groeien nadat in 1984 een internationaal vliegveld werd aangelegd.

Vanuit Pafos maken we enkele uitstappen, zoals naar de hoofdstad Nicosia, het Troödosgebergte met het Kykkosklooster en de plaatselijke opgravingen en Koningsgraven.

Maar de eerste twee dagen in Pafos beperken we onze activiteiten overdag tot aan het zwembad of strand liggen met een goed boek. ‘s Avonds verkennen we het stadje met zijn haventje, engelse pubs en cocktailbars.

Stadsbezoek aan Nicosia

In de verdeelde hoofdstad zijn nog steeds VN-soldaten

Omdat een huurauto veel te duur is, gaan we met een lijnbus naar Nicosia, de verdeelde hoofdstad van Cyprus. Het is vroeg opstaan, want om 8 uur ‘s morgens vertrekt de bus al.

In de late voormiddag komen we dan eindelijk aan in Nicosia. We zijn van plan om de verdeeldheid van de stad zelf te ervaren en maken zowel een wandeling in het Griekse als in het Turkse deel. Overal in de stad zie je de scheidingsmuur en Turkse en Griekse vlaggen. De grensovergang is nog steeds zwaar bewaakt. Zo mag je in de bufferzone geen foto’s maken.

De VN-soldaten zijn nog altijd aanwezig en zorgen ervoor dat de vrede bewaard blijft en bewaken de bufferzone. Het grote Ledra Palace Hotel, vroeger een gerenommeerd hotel, is nu het hoofdkwartier van de VN-soldaten.

Door een dagvisum aan te vragen mogen we eventjes een blik werpen op het Turkse deel. Je moet wel voor 17 uur de grens terug zijn overgestoken. De oversteek gebeurt trouwens op eigen verantwoordelijkheid. Enkel Turkije erkent het noordelijk deel als een onafhankelijke staat, hierdoor zijn er geen diplomatieke mogelijkheden als je daar in moeilijkheden komt.

Het contrast is frappant. Het Griekse deel is orthodox en verwesterd met trendy winkels, het Turkse deel is islamitisch en lijkt een oosterse stad met zijn typische chaos en rommelmarktjes. In beide stadsdelen is het leuk om te kuieren door de smalle straatjes om dan verloren te lopen.

In het centrum van het Turkse deel staat een Frans-gotische kathedraal die door de Turken is omgevormd tot een moskee. De twee onafgewerkte torens dienen als voetstuk voor de minaretten. Alle beelden en afbeeldingen aan en in de kathedraal zijn verwijderd. De binnenkant van de kathedraal is mooi verlicht door de gekleurde glasramen. De tapijten in de moskee liggen diagonaal zodat de moslims richting Mekka kunnen bidden.

Het Griekse stadsdeel is een moderne stad met veel renovatieprojecten. Dit blijkt uit Laïki Geitonia, een gerenoveerde stadswijk waar het leuk is om te kuieren. Overal zie je hier verwijzingen naar en standbeelden van Makarios III, de eerste Grieks-Cypriotische president.

 

Om 15 uur vertrekt de bus terug richting Pafos. We hebben mooie indrukken van de Cypriotische hoofdstad, maar de tijd was te beperkt om de stad grondiger te leren kennen en de aparte sferen goed te doorleven.

Coral Bay en het Kykkosklooster

Voor de rust hoef je hier niet meer te zijn

We houden weer een lekker lui dagje. In de voormiddag vertrekken we, opnieuw met de bus, richting Coral Bay. Dit is een mooi zandstrand ten noorden van Pafos. Het is een toeristisch gebied waar je kan watersporten en zonnebaden.

De zon, de zeebries, het warme zeewater en een goed boek maken dat ook deze dag snel omvliegt.

De volgende dag is een excursie gepland naar het Troödos-gebergte, met als hoogtepunt van de dag een bezoek aan het Kykkosklooster.

We vertrekken ‘s morgens met een bus doorheen verschillende bergdorpjes terwijl de gids ons uitleg geeft over de bezienswaardigheden van de dorpjes, de ecologie van het eiland, de politieke structuur, de bezetting van Noord-Cyprus, de economie en de godsdienst. Het lijkt een reclamepraatje om te investeren in het eiland.

Na een eerste tussenstop in een dorpje, rijden we door naar het Kykkosklooster. Dit klooster is gesticht rond 1100 met speciale toestemming van een Byzantijnse keizer na een miraculeuze genezing van zijn dochter.

Deze keizer gaf het klooster een Maria-icoon die door de evangelist Lucas geschilderd zou zijn in de tijd dat Maria nog leefde.

Op de binnenmuren van het klooster zijn moderne schilderingen en goudmozaïeken aangebracht die bijbelse taferelen visualiseren. Deze schilderingen zijn nog maar 30 jaar oud. In dit klooster is ook een kerk met een prachtige iconostase waarin het Maria-icoon zou zitten.

Dit icoon is echter geheel verborgen achter zilverbeslag zodat we het niet zien. Hier mogen we geen foto’s maken, wat spijtig is natuurlijk maar wel begrijpelijk. Voor de rust hoef je hier niet meer te zijn. Dit is een toeristische trekpleister, wat je ook merkt aan de drukbezochte souvenirwinkeltjes.

Een beetje verderop ligt naast het klooster op een heuvel Makarios III begraven. Bij zijn graf staat nog steeds een erewacht. Hier is ook een kapelletje met een Maria-verering. Aan dit kapelletje hangen de mensen zakdoeken in de struiken, zodat ze een wens mogen doen.

Voor het vervolg van de excursie rijden we door het Troödos-gebergte terug naar Pafos.

Historisch Pafos

Bezoek aan de archeologische site en de koningsgraven

Onze huwelijksreis begint nu echt wel op te korten. En heel wat veranderingen komen op ons af. Ellen begint de dag na onze huwelijksreis les te geven en mijn functie als hoofdverpleegkundige komt stilaan dichterbij. We kijken hier wel naar uit, maar anderzijds is het jammer dat we binnenkort moeten vertrekken.

Alvorens we het eiland verlaten, willen we de archeologische site en de koningsgraven nog bezoeken. De archeologische site ligt vlak aan het haventje van Pafos. Hier zijn een aantal beroemde en goed bewaarde Romeinse mozaïeken te zien en de resten van het Byzantijnse fort.

Het huis van Dionysos werd toevallig ontdekt in 1961. Dit zou een huis geweest zijn met meer dan 40 kamers, waarvan een deel met gekleurde en goed bewaarde mozaïekvloeren. De belangrijkste mozaïeken van dit huis tonen de triomf van Dionysos.

De villa van Theseus ligt dicht bij het huis van Dionysos. Dit zou een belangrijk gebouwencomplex zijn geweest waar vermoedelijk de zetel van de Romeinse proconsul op Cyprus was gevestigd. In dit gebouwencomplex zijn drie mozaïeken bewaard gebleven, waaronder een labyrint met een aantal goden zoals Theseus (die de Minotaurus verslaat) en Ariadne.

De koningsgraven liggen ten noorden van Pafos. Hier liggen wel honderd onderaardse grafkamers die aangeduid worden als koningsgraven. Maar in tegenstelling tot de naam doet vermoeden, hebben hier nooit koningen gelegen. Deze graven danken hun naam aan hun indrukwekkende uiterlijk.

Enkel rijken en hoge ambtenaren hebben hier gelegen. De mooiste hebben een binnenhof die omgeven is door een Dorische zuilencolonnade. Het is hier plezant om rond te lopen met een mooi zicht op de zee.

Banner Stem & Win

Zelf een reisverslag schrijven

De honderden reisverslagen op deze site zijn allemaal geschreven door reizigers zoals jij en ik. Ook jouw verslagen zijn welkom: over nieuwe bestemmingen, maar ook over bestemmingen waarover al verslagen op de site staan. We mailen je graag onze uitgebreide tips en aanwijzingen voor het schrijven en aanleveren van een reisverslag.
Ik wil zelf schrijven!
Banner Stem & Win
Banner - Stem & Win