We kamperen in het dal van Lauterbrunnen, op 800 meter hoogte in het Berner Oberland. Het dal, dat tussen Lauterbrunnen en Stechelberg in de Zwitserse Alpen ligt, is rijk aan watervallen.

Zowel het gletsjerdal van Lauterbrunnen met zijn steile wanden als het oostelijk ervan gelegen dal van Grindelwald, dat eindigt bij de gelijknamige grotere toeristenplaats, is een goede uitvalsbasis voor wandelingen in de Jungfrauregion ten zuiden van Interlaken

In dit gebied kun je niet goed met de auto naar boven komen. Het naar boven wandelen, maar zeker ook het naar beneden wandelen, kan erg vermoeiend zijn en is soms ook erg saai; over slingerende paden tussen eindeloze bomen.

Daarom overbruggen we de afstand tussen het dal en de hoger gelegen wandelpaden met treintjes en gondels. Zo kun je voller genieten van de mooiste wandelgebieden met mooiste uitzichten.

Onze dagtrips vanaf de camping beginnen met een kort busritje naar het knusse station van Lauterbrunnen, waar ook een treintraject tot in de eeuwige sneeuw van de Jungfrau start. Wat een mensen van over de hele wereld zie je hier passeren.

Onze eerste wandeling plannen we op de Schynige Platte. We nemen op het oude stationnetje van Lauterbrunnen de trein richting Interlaken en stappen in Wilderswil over op een wel erg traag bergtreintje. De rit wordt steeds mooier. Na een bocht krijgen we plots in de verte zicht op de bergketen van Eiger, Mönch en Jungfrau (4158m).

Op het stationnetje van de Schynige Platte (2000m) hebben we een fraai zicht op het Lauterbrunnental waar we vandaan komen. Na een bezoekje aan een verzorgde alpentuin beginnen we ‘linksaf’ onze eerste rondwandeling ‘rechtsom’ met vertrek vanaf het restaurant.

We komen uit bij de rand van een bergkam met ver beneden ons de grote meren Brienzersee en Thunersee. Daartussen zien we Interlaken liggen. Ook met hoogtevrees is deze wandeling prima te doen.

Na een klein uurtje besluiten we een pad terug te nemen langs een rotsig deel en via bloeiende velden. We stappen niet meteen in de trein maar wandelen sportief nog wat verder.

Via een mooi dalend pad met fraaie uitzichten en een pittig stukje bospad gaan we een stuk omlaag. Op het tussenstation stappen we weer in de trein.

Een paar dagen later gaan we hier nog eens naar boven. Dit keer stappen we rechtsaf uit de trein voor een langere (ruim 2 uur) maar ook vrij eenvoudige wandeling. Onderweg worden we prettig opgehouden door een paar spelende marmotten.

We maken nu ook gebruik van een wandelstok: toch wel prettig, vooral op de terugweg langs het smallere bergkampaadje. We eindigen de wandeling net voor een plotse hagelbui (dus naast goede schoenen en drinken ook altijd een jas mee in de rugzak).

Ook de tweede dag is het zonnig, dus maken we nu de hoogste tocht: naar de Jungfrau op 3500 meter. Het is tevens de duurste wandeltocht, want de prijzen van de treintjes en gondels hier zijn te vergelijken met die van de skiliften in het winterseizoen.

Vanaf Lauterbrunnen slingeren we met de trein via het bergdorp Wengen naar de Kleine Scheidegg. Deze bergkam, tussen het dal van Lauterbrunnen en dat van Grindelwald, ligt aan de voet van de Eiger en de Jungfrau.

De vervolgtrein is erg vol en ook behoorlijk saai. Voor Japanners in Zwitserland is deze tocht blijkbaar een must. De trein slingert door een lange bergtunnel en maakt halverwege een korte uitzicht-stop. Een half uurtje later stappen we boven op de Jungfraujoch uit in een groot betonnen gebouw, waarin een onderzoeksinstituut is gevestigd.

Buiten staan we dan hartje zomer in de eeuwige sneeuw. Je hebt hier bij helder weer een werkelijk prachtig uitzichtpunt over de Aletsch-gletsjer en de omliggende sneeuwpieken.

Ook is er een korte wandelroute door de sneeuw naar een berghut verderop. Ben je vaker in besneeuwde bergen geweest, bijvoorbeeld tijdens een wintersportvakantie, dan is dit spektakel uiteraard niet zo bijzonder en eigenlijk niet het extra geld voor de vervolgtrein waard.

We starten vandaag met een treinrit via de splitsing van de twee dalen (Zweilütschinnen) naar Grindelwald in het andere dal en stappen daar over op het bergtreintje richting Kleine Scheidegg, waar een belangrijk overstapstation is.

Nog voordat de trein stijgt stappen we al over naar een gondel die ons naar de top van de Männlichen op 2200 meter brengt, die ook te bereiken is via Wengen. Over de prachtige bergkam dalen we te voet een stukje over een makkelijk pad en komen binnen een uur bij de berghutten van de Kleine Scheidegg (het station zullen we later aandoen).

Na een drankje op een terras met uitzicht op de vlakbij gelegen indrukwekkende Eigernordwand zetten we onze wandeltocht voort en dalen af naar het dal van Grindelwald.

We besluiten bij de boerderijgroep Bustiglen een binnendoor bospad te nemen. Het bospad gaat eerst door een wat ruig bos met af en toe een poeltje. Maar in dit Itramenwald lijkt na een tijdje geen eind aan de bospaden te komen.

Halverwege de afdaling slaan we rechtsaf richting Eigernordwand en komen na twee uur uit bij boerderij, berghut en station Brandegg.

In Brandegg pakken we weer de bergtrein omhoog. Over de kam dalen we vervolgens af naar Lauterbrunnen, waar we tegenover het station op een klein terras onder genot van een drankje de terugkerende toeristen aanschouwen.

Via Grindelwald nemen we de First-gondelbaan. Onderweg hebben we een mooi uitzicht op de Eigerwand achter ons en de twee laagreikende gletsjers van Grindelwald. De onderste reikt tot vlak bij het dorp en zullen we later bezoeken.

Vanaf First gaat een aardig pad rechtsaf richting Murmeltierental, waar we op een latere wandeling echter nauwelijks marmotten ontdekken. Bovenin starten we op een wel erg makkelijk en breed grintpad richting het Bachalpmeer. Zo gemakkelijk dat wel erg veel mensen deze route kiezen en zo loop je haast in file.

Toch wordt het een nog een heuse wandeling midden in de alpennatuur. Het brede pad eindigt na 3 kwartier bij een meertje dat nog omgeven wordt door vrij veel sneeuw. Je kunt hier nog een stuk hoger doorwandelen naar het hoogste berghotel Faulhorn, maar wij kiezen voor het Alpenroospad richting Bort: het wordt onze mooiste wandelroute.

Via een niet te moeilijk oversteekje bij het meer dalen we aan de overzijde af. Een sprongetje over bergstroompjes moet voorkomen dat we natte voeten krijgen. Met zicht op de gletsjers dalen we stapvoets via een slingerend paadje door de bergnatuur.

In poeltjes van koud water ontdekken we een aantal oranje-buikige salamanders. Halverwege de dalroute pakken we ruim twee uur later het terras van de berghut Bort en nemen daarna de gondel naar beneden.

Vandaag treinen we eerst via Lauterbrunnen en Wengen naar de Kleine Scheidegg. Na een langzaam stijgend treintje willen we deze route daarna te voet rustig weer afdalen. Toch zullen we ook regelmatig nog wat klimmetjes maken.

We steken de spoorbanen van het bergstation Kleine Scheidegg over en nemen een smal paadje richting de hoge bergketen van de Jungfrau. Daar passeren we van vrij dichtbij de vele boven ons gelegen gletsjers en dalen af richting Biglenalp, eigenlijk niet meer dan een enkele boerderij.

Een prachtig en afwisselend pad brengt ons over kammen, weiden en door kleine bossen. Plots springt vlakbij een gems voor ons weg. Als ik snel het fototoestel wil pakken is het dier allang verdwenen.

Na een flinke wandeling komen we op een breder grintpad en kiezen ervoor niet langs de spoorlijn verder te dalen maar via een bospad. Dat valt weer tegen. Het daalt en daalt en het beperkte uitzicht gaat vervelen. Dan verschijnen wat landerijen en komen we aan in het autoloze dorp Wengen.

We besluiten niet de trein naar het dal te nemen maar vandaag helemaal terug te lopen. Een mooi maar opnieuw af en toe steil pad langs boerderijen en door veldjes brengt ons na uiteindelijk zo’n 5 uren weer terug op onze startplek.

Verhit zoeken we weer het terrasje op voor het station Lauterbrunnen om daarna met de bus terug te keren naar de camping.

Relatief goedkoop is de gondel Pfingstegg bij Grindelwald. En ook deze brengt je in de bergwereld. De wandeling van vandaag blijkt over een af en toe zwaar pad te gaan dat geleidelijk verder en verder stijgt langs een vrij steil aflopende bergwand.

Voor het eerst herinner ik me dat ik een beetje hoogtevrees heb.

Na een tijdje verdwijnt het diep gelegen toeristendorp Grindelwald uit het zicht. Het eindpunt – berghut Stieregg – is na een goed uur een mooie beloning.

Tegenover ons ligt dichtbij de indrukwekkende ‘lage’ gletsjer. Af en toe rommelt het en storten er koude brokken van de Unterer Gletscher.

In het dal teruggekomen besluiten we ook naar het hier vlakbij gelegen eindpunt te gaan: de gletsjerkloof.

We wandelen in de door gletsjerwater uitgesleten Gletscher-schlucht met snelstromend water waarin de stukken ijs meedrijven en krijgen nog net een blik op de rand van de gletsjer, die dus werkelijk tot in Grindelwald zelf reikt.

Gebruikmakend van de Berner Oberland Pas gaan we treinen met de nationale spoorwegen. Vlot en geriefelijk bereiken we met drie overstappen Kandersteg. Wij stappen uit terwijl de overige passagiers zuidwaarts de lange tunnel in duiken. We zijn niet de enigen die dit gebied willen ontdekken.

Een stoeltjesgondel brengt ons naar boven waar een makkelijk wandelpad ons naar het bergmeer Oeschinensee voert. Het meer wordt voor een groot deel omgeven door imposante berghellingen. We zoeken de rust op door een flink stuk door te lopen langs de linkeroever tot nabij fraaie watervalletjes.

Vanaf de camping wandelen we naar Stechelberg achter in het Lauterbrunnental. Achter Stechelberg ligt een beschermd natuurgebied zonder gondels of treinen: dat betekent in ieder geval voor niets omhoog maar wel tijdrovender en met meer druppels zweet.

Wij nemen vanuit Stechelberg een gondel de andere kant op. Boven nemen we in Gimmelwald de vervolggondel naar Mürren, een mooi autovrij dorp.

We nemen in Mürren niet de dure gondel naar het vaak in de stapelwolken gelegen Schilthorn (James Bond was er ooit), maar kiezen voor nog een kort treintje omhoog naar Allmendhübel om een eenvoudige wandeling tot boven Grütschalp te maken.

Boven lopen we anderhalf uur door velden alpenroosjes en behouden mooie vergezichten. Het laatste steile en beboste stuk terug naar het dal doen we met de trein.

In Lauterbrunnen lopen we het dorp uit om het rondje af te maken. De ‘beroemde’ waterval is van een afstand mooier dan van dichtbij.

Even verderop bezichtigen we de Trümmelbachfallen: een indrukwekkend natuurverschijnsel. Met donderend geweld stort het smeltwater van de Eiger, Mönch en Jungfrau in de rand en binnen in de berg naar beneden.

Voor bezoekers is dit goed te zien en te horen. Even later keren we terug naar de tent.